In een autobiografisch jeugdverhaal, opgenomen in deel 1 van zijn verzameld werk, vertelt wijlen Karel van het Reve hoe hij als achtjarige, ziek te bed liggend, van zijn vader diens wereldbeschouwing voorgeschoteld krijgt. Het is een soort communisme voor dummies. Als u eens helder uiteengezet wilt krijgen wat dat communisme ook weer behelsde, u vindt het op pagina 25 tot en met 27.
Kort en goed: er is een wereldelite, de kapitalisten, die de productiegoederen bezit en zich in protserige villa’s onledig houdt met schaamteloos lanterfanten ten koste van de arbeiders, die voor een hongerloontje krom liggen in de fabriek. De kapitalisten willen dat natuurlijk graag zo houden, want ze zijn als de dood wat er zou kunnen gebeuren als de arbeiders doorkrijgen hoe de vork in de steel zit. En, nu komt het, ‘daarom hadden ze niet alleen de kranten en de scholen en kerken en boeken om de arbeiders dom te houden, maar ook politie, gevangenissen en soldaten om de arbeiders in bedwang te houden’.
Wereldelite, kranten om de massa dom te houden, klinkt u dat bekend in de oren? In mijn oren echode in elk geval een-op-een de onder complotdenkers populaire opvatting dat de massa wordt gehersenspoeld door de mainstream media, die stuk voor stuk onder controle staan van een globalistisch-kapitalistische elite met maar één doel: zijn wurggreep op de wereld vergroten.
Deze overeenkomst tussen het communistische verhaal van bijna honderd jaar geleden en het perspectief van de hedendaagse complotdenker is zo frappant, dat onwillekeurig de gedachte bij je opkomt dat de wind wel eens uit dezelfde hoek zou kunnen waaien. Zelf ga ik al die Russische trollenfabrieken niet ontmaskeren, maar de les is: never waste a good story. (Helden, slechteriken, et cetera, ik heb het hier wel eens eerder verteld.)
Een van de minder zichtbare helden in dit narratief zou ik aan het slot van dit stukje graag in de schijnwerpers zetten: Ongehoord Nederland! Uit deze dappere verzetshaard zou ik graag een keer een onthulling zien die het verderfelijke systeem ontmaskert. Eentje is genoeg, een heel kleintje maar. Want het gekke is: de enkele keer dat je een onthulling – of iets dat er op lijkt – langs ziet komen, is die zonder uitzondering afkomstig van de verfoeide mainstream media.
Lars Kuipers

Lars Kuipers © 2017
Foto: Nils van Houts
Nieuwsarchief
Ondermijning van overheidswege?
Demissionair minister Weerwind (Rechtsbescherming) heeft eind vorig jaar – in verband met het kennelijke cellen- en personeelstekort in gevangenissen - het plan geopperd tot gevangenisstraf ...
Financiën en een flesje water: framing in formatietijd
Sinds de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023 ziet Kees Verhoog politieke kopstukken worstelen met hun frames en strategieën. Sommige werken, andere helemaal niet. De ...
Donald Trump jaagt EU in “Panic-Mode”
Het waren geen beste weken voor de besluitvormers in het Brusselse EU kwartier deze maand, waar protesterende boeren het iconische Place du Luxembourg letterlijk in ...
Op weg naar een buitengewoon kabinet?
Terwijl de verkenningsperiode meer weg had van een verlengde campagne, lijkt er sinds vorige week ineens een coalitie in de steigers te staan. Vanuit de ...
S&V in een luchtig jasje
Beste lezer, Op de valreep van het nieuwe jaar steken we onze website en nieuwsbrief de Haagse Bode in een luchtig jasje. Danny de Neef ...
Leermeesters: Als broekie
Ten tijde van het eerste paarse kabinet werkte ik voor een van de dragers van dat kabinet, Ad Melkert. Ik was directeur financiën bij het ...
Verkiezing en oproer in Vorden
Over kandidaten, kerk, kasteelheer en kroegbaas In 1713 en de jaren hiervoor is het hopeloos nat op het land, met slechte oogsten, armoede en ...
Vriendjespolitiek
Het kan zomaar eens voorkomen dat je na het werk met een zakenrelatie op een terras belandt, je bestelt een glaasje bier en daarna misschien ...
Einde van een tijdperk
Alles moet anders – dat is op dit moment het overheersende gevoel zowel in de politiek als in de samenleving. Het neoliberalisme is op zijn ...