In een autobiografisch jeugdverhaal, opgenomen in deel 1 van zijn verzameld werk, vertelt wijlen Karel van het Reve hoe hij als achtjarige, ziek te bed liggend, van zijn vader diens wereldbeschouwing voorgeschoteld krijgt. Het is een soort communisme voor dummies. Als u eens helder uiteengezet wilt krijgen wat dat communisme ook weer behelsde, u vindt het op pagina 25 tot en met 27.
Kort en goed: er is een wereldelite, de kapitalisten, die de productiegoederen bezit en zich in protserige villa’s onledig houdt met schaamteloos lanterfanten ten koste van de arbeiders, die voor een hongerloontje krom liggen in de fabriek. De kapitalisten willen dat natuurlijk graag zo houden, want ze zijn als de dood wat er zou kunnen gebeuren als de arbeiders doorkrijgen hoe de vork in de steel zit. En, nu komt het, ‘daarom hadden ze niet alleen de kranten en de scholen en kerken en boeken om de arbeiders dom te houden, maar ook politie, gevangenissen en soldaten om de arbeiders in bedwang te houden’.
Wereldelite, kranten om de massa dom te houden, klinkt u dat bekend in de oren? In mijn oren echode in elk geval een-op-een de onder complotdenkers populaire opvatting dat de massa wordt gehersenspoeld door de mainstream media, die stuk voor stuk onder controle staan van een globalistisch-kapitalistische elite met maar één doel: zijn wurggreep op de wereld vergroten.
Deze overeenkomst tussen het communistische verhaal van bijna honderd jaar geleden en het perspectief van de hedendaagse complotdenker is zo frappant, dat onwillekeurig de gedachte bij je opkomt dat de wind wel eens uit dezelfde hoek zou kunnen waaien. Zelf ga ik al die Russische trollenfabrieken niet ontmaskeren, maar de les is: never waste a good story. (Helden, slechteriken, et cetera, ik heb het hier wel eens eerder verteld.)
Een van de minder zichtbare helden in dit narratief zou ik aan het slot van dit stukje graag in de schijnwerpers zetten: Ongehoord Nederland! Uit deze dappere verzetshaard zou ik graag een keer een onthulling zien die het verderfelijke systeem ontmaskert. Eentje is genoeg, een heel kleintje maar. Want het gekke is: de enkele keer dat je een onthulling – of iets dat er op lijkt – langs ziet komen, is die zonder uitzondering afkomstig van de verfoeide mainstream media.
Lars Kuipers

Lars Kuipers © 2017
Foto: Nils van Houts
Nieuwsarchief
S&V Raadgevers: voor bestuurders
Soms heb je als bestuurder behoefte aan een goed gesprek met een raadgever die begrijpt waar je mee worstelt en die vanuit ervaring met je ...
Wat voor soort nar heeft het Binnenhof nu nodig?
Gert Jan Verhoog betoogde onlangs dat de politiek wel een nar zou kunnen gebruiken. Dat deed mij denken aan een boekje dat in 1993 uitkwam, ...
AI kan veel, maar is nog verre van mens
Mopperend werkte ik me door de Engelse vertaling van een recente schrijfklus heen. Eigennamen verkeerd vertaald, soms schijnbaar dingen niet begrepen, een enkele keer Louis ...
De nieuwe powervrouw van Brussel
Ursula von der Leyen, nu voor de tweede maal voorzitter van de Europese Commissie, staat bekend als keiharde tante en wordt door velen beschreven als ...
Het beloofde land bestaat niet
Verkrijgbaar bij Bol.com voor een schappelijk bedrag van €13,45: De Russen komen! Schrijver Mark Traa (1968) ontleende de titel van zijn paperback aan die angstkreet ...
S&V verwelkomt Chris van der Schors
Op het tableau van ons kantoor staat nu ook Chris van der Schors. We zijn gelukkig met hem als associé, en niet alleen omdat hij ...
Wie is eigenlijk de nar van het Binnenhof?
De nar werd in het verleden getolereerd om openlijk kritiek te leveren op de machthebbers zonder dat hij daarvoor werd gestraft. Misschien kunnen wij tegenwoordig ...
Leermeesters: Mens blijven
Goede leermeesters geven hun vakmanschap graag door en halen met aandacht, geduld en coaching het beste uit hun leerling. Dit kan impliceren dat iemand ervoor ...
Waar is de nar voor het Binnenhof?
‘De man is jarenlang als een soort heilige op het schild gehesen door bondgenoten. […] Er zijn een aantal bevriende journalisten die elke keer als ...