Na twee Kamerverkiezingen op een rij was er bij de een sprake van grote blijdschap en bij de ander van ontgoocheling. Politici wierpen zich op om het volk te vertegenwoordigen, schraapten moed bijeen om toch weer door te gaan, zagen hun droom in vervulling gaan of juist uiteen spatten, verlieten luidruchtig dan wel met stille trom het politieke slagveld. Niet zelden werden zij aanvankelijk bewierookt, om niet veel later te worden verguisd. In de mediacratie gaat het immers om winnaars en verliezers, voor wie slechts beschimping rest of een pijnlijk wegkijken.
Al gauw is er ook twijfel over persoonlijke en partijpolitieke intenties, in de politiek zelf en in de media maar ook onder het electoraat. Vragen, in alle openheid, over motieven van politici zijn bittere noodzaak. Maar voor je het weet ben je als politicus verdacht – anoniem of niet laten opponenten zich hierbij dikwijls niet onbetuigd – en ook vleugellam. Eenmaal aan de schandpaal maalt niemand nog om de idealen, waarvoor je je verkiesbaar stelde. Een politicus is zo niet alleen een Illusie armer. Want weinig is van buiten èn van binnen zo schadelijk als gezichtsverlies.
Soms kan je zo de gedachte bekruipen dat we wel heel achteloos omgaan met mensen die de passie hebben hun hoofd boven het maaiveld uit te steken om ons te vertegenwoordigen. Gelukkig laten vele politici zich niet ontmoedigen. Met hart voor de publieke zaak staan zij in de arena. Dat verdient waardering.
Intussen leven we toe naar de dagen van Kerst en de wisseling van het oude en nieuwe jaar. Als in ons land de wind van het werkzame leven voor even luwt, is er ook ruimte voor de stilte waarin we gedachten in ons om kunnen laten gaan, zoals die van Georg Wilhelm Friedrich Hegel: ‘Niets groots is ooit bereikt zonder passie’.
Dank voor uw betrokkenheid bij ons. We zien uit naar samenwerking met elkaar in het nieuwe jaar. Maar nu eerst wensen wij u vanuit Saam & Verhoog een heerlijke Kerst toe en een voorspoedig nieuwjaar.
Gert Jan Verhoog

Nieuwsarchief
Wat voor soort nar heeft het Binnenhof nu nodig?
Gert Jan Verhoog betoogde onlangs dat de politiek wel een nar zou kunnen gebruiken. Dat deed mij denken aan een boekje dat in 1993 uitkwam, ...
AI kan veel, maar is nog verre van mens
Mopperend werkte ik me door de Engelse vertaling van een recente schrijfklus heen. Eigennamen verkeerd vertaald, soms schijnbaar dingen niet begrepen, een enkele keer Louis ...
De nieuwe powervrouw van Brussel
Ursula von der Leyen, nu voor de tweede maal voorzitter van de Europese Commissie, staat bekend als keiharde tante en wordt door velen beschreven als ...
Het beloofde land bestaat niet
Verkrijgbaar bij Bol.com voor een schappelijk bedrag van €13,45: De Russen komen! Schrijver Mark Traa (1968) ontleende de titel van zijn paperback aan die angstkreet ...
S&V verwelkomt Chris van der Schors
Op het tableau van ons kantoor staat nu ook Chris van der Schors. We zijn gelukkig met hem als associé, en niet alleen omdat hij ...
Wie is eigenlijk de nar van het Binnenhof?
De nar werd in het verleden getolereerd om openlijk kritiek te leveren op de machthebbers zonder dat hij daarvoor werd gestraft. Misschien kunnen wij ...
Leermeesters: Mens blijven
Goede leermeesters geven hun vakmanschap graag door en halen met aandacht, geduld en coaching het beste uit hun leerling. Dit kan impliceren dat iemand ervoor ...
Waar is de nar voor het Binnenhof?
‘De man is jarenlang als een soort heilige op het schild gehesen door bondgenoten. […] Er zijn een aantal bevriende journalisten die elke keer ...
Staat Schoof (op) voor hét algemeen belang?
Na het Hoofdlijnenakkoord van mei dit jaar was het aan het Kabinet Schoof daarvan een regeerprogramma te maken. Een nieuwe werkwijze die waarschijnlijk niet snel ...










