In een autobiografisch jeugdverhaal, opgenomen in deel 1 van zijn verzameld werk, vertelt wijlen Karel van het Reve hoe hij als achtjarige, ziek te bed liggend, van zijn vader diens wereldbeschouwing voorgeschoteld krijgt. Het is een soort communisme voor dummies. Als u eens helder uiteengezet wilt krijgen wat dat communisme ook weer behelsde, u vindt het op pagina 25 tot en met 27.
Kort en goed: er is een wereldelite, de kapitalisten, die de productiegoederen bezit en zich in protserige villa’s onledig houdt met schaamteloos lanterfanten ten koste van de arbeiders, die voor een hongerloontje krom liggen in de fabriek. De kapitalisten willen dat natuurlijk graag zo houden, want ze zijn als de dood wat er zou kunnen gebeuren als de arbeiders doorkrijgen hoe de vork in de steel zit. En, nu komt het, ‘daarom hadden ze niet alleen de kranten en de scholen en kerken en boeken om de arbeiders dom te houden, maar ook politie, gevangenissen en soldaten om de arbeiders in bedwang te houden’.
Wereldelite, kranten om de massa dom te houden, klinkt u dat bekend in de oren? In mijn oren echode in elk geval een-op-een de onder complotdenkers populaire opvatting dat de massa wordt gehersenspoeld door de mainstream media, die stuk voor stuk onder controle staan van een globalistisch-kapitalistische elite met maar één doel: zijn wurggreep op de wereld vergroten.
Deze overeenkomst tussen het communistische verhaal van bijna honderd jaar geleden en het perspectief van de hedendaagse complotdenker is zo frappant, dat onwillekeurig de gedachte bij je opkomt dat de wind wel eens uit dezelfde hoek zou kunnen waaien. Zelf ga ik al die Russische trollenfabrieken niet ontmaskeren, maar de les is: never waste a good story. (Helden, slechteriken, et cetera, ik heb het hier wel eens eerder verteld.)
Een van de minder zichtbare helden in dit narratief zou ik aan het slot van dit stukje graag in de schijnwerpers zetten: Ongehoord Nederland! Uit deze dappere verzetshaard zou ik graag een keer een onthulling zien die het verderfelijke systeem ontmaskert. Eentje is genoeg, een heel kleintje maar. Want het gekke is: de enkele keer dat je een onthulling – of iets dat er op lijkt – langs ziet komen, is die zonder uitzondering afkomstig van de verfoeide mainstream media.
Lars Kuipers

Lars Kuipers © 2017
Foto: Nils van Houts
Nieuwsarchief
Leermeesters: Als broekie
Ten tijde van het eerste paarse kabinet werkte ik voor een van de dragers van dat kabinet, Ad Melkert. Ik was directeur financiën bij het ...
Verkiezing en oproer in Vorden
Over kandidaten, kerk, kasteelheer en kroegbaas In 1713 en de jaren hiervoor is het hopeloos nat op het land, met slechte oogsten, armoede en ...
Vriendjespolitiek
Het kan zomaar eens voorkomen dat je na het werk met een zakenrelatie op een terras belandt, je bestelt een glaasje bier en daarna misschien ...
Einde van een tijdperk
Alles moet anders – dat is op dit moment het overheersende gevoel zowel in de politiek als in de samenleving. Het neoliberalisme is op zijn ...
Zijn de bomen nog kaal op ’t Voorhout?
'Zijn de bomen nog kaal op 't Voorhout', vraagt Conny Stuart zich een beetje 'vals' af in haar chanson Wat voor weer zou het zijn ...
Daar waar ooit de inlichtingen binnenkwamen
Met de verhuizing (lees: 'Zijn de bomen nog kaal op 't Voorhout') van het Smidswater naar het Lange Voorhout vestigt Schinkelshoek & Verhoog zich in ...
Uit de samenleving: Waar zijn we aan begonnen?
‘En het eind, dat ik wilde ontvluchten, | Is den aanvang gelijk, dien het had: | Onder Hollandsche regenluchten, | In een kleine Hollandsche stad’, ...
Leermeesters: Voor de voet wegwerken
Iedereen moet het vak leren, en dat geldt ook voor politici. De praktijk van alledag is over het algemeen een goede, maar tijdrovende leerschool. Wat ...
S&V versterkt zich met Robert Bruggink
Schinkelshoek & Verhoog is verheugd Robert Bruggink te verwelkomen aan boord van het kantoor. Robert Bruggink (1997) volgt de master Cities, Migration and Global Interdepence ...