In een autobiografisch jeugdverhaal, opgenomen in deel 1 van zijn verzameld werk, vertelt wijlen Karel van het Reve hoe hij als achtjarige, ziek te bed liggend, van zijn vader diens wereldbeschouwing voorgeschoteld krijgt. Het is een soort communisme voor dummies. Als u eens helder uiteengezet wilt krijgen wat dat communisme ook weer behelsde, u vindt het op pagina 25 tot en met 27.
Kort en goed: er is een wereldelite, de kapitalisten, die de productiegoederen bezit en zich in protserige villa’s onledig houdt met schaamteloos lanterfanten ten koste van de arbeiders, die voor een hongerloontje krom liggen in de fabriek. De kapitalisten willen dat natuurlijk graag zo houden, want ze zijn als de dood wat er zou kunnen gebeuren als de arbeiders doorkrijgen hoe de vork in de steel zit. En, nu komt het, ‘daarom hadden ze niet alleen de kranten en de scholen en kerken en boeken om de arbeiders dom te houden, maar ook politie, gevangenissen en soldaten om de arbeiders in bedwang te houden’.
Wereldelite, kranten om de massa dom te houden, klinkt u dat bekend in de oren? In mijn oren echode in elk geval een-op-een de onder complotdenkers populaire opvatting dat de massa wordt gehersenspoeld door de mainstream media, die stuk voor stuk onder controle staan van een globalistisch-kapitalistische elite met maar één doel: zijn wurggreep op de wereld vergroten.
Deze overeenkomst tussen het communistische verhaal van bijna honderd jaar geleden en het perspectief van de hedendaagse complotdenker is zo frappant, dat onwillekeurig de gedachte bij je opkomt dat de wind wel eens uit dezelfde hoek zou kunnen waaien. Zelf ga ik al die Russische trollenfabrieken niet ontmaskeren, maar de les is: never waste a good story. (Helden, slechteriken, et cetera, ik heb het hier wel eens eerder verteld.)
Een van de minder zichtbare helden in dit narratief zou ik aan het slot van dit stukje graag in de schijnwerpers zetten: Ongehoord Nederland! Uit deze dappere verzetshaard zou ik graag een keer een onthulling zien die het verderfelijke systeem ontmaskert. Eentje is genoeg, een heel kleintje maar. Want het gekke is: de enkele keer dat je een onthulling – of iets dat er op lijkt – langs ziet komen, is die zonder uitzondering afkomstig van de verfoeide mainstream media.
Lars Kuipers

Lars Kuipers © 2017
Foto: Nils van Houts
Nieuwsarchief
S&V Dossier: Leefstijlpreventie is geen strikt nationale aangelegenheid meer
Het stof van de campagnes is neergestreken, de stemmen zijn geteld. Vanaf nu zal duidelijk worden welke partijen gaan deelnemen aan de kabinetsformatie, en welke ...
Filantropie met S&V thuis in Den Haag en Brussel
Schinkelshoek & Verhoog (S&V) organiseert speciaal voor filantropische organisaties binnenkort een tweeluik interactieve webinars, gericht op Den Haag en op Brussel. Gastheer en gespreksleider is ...
De Tweede Kamerverkiezingen: misschien wel ongewisser dan ooit
Met nog drie weken te gaan voordat op 17 maart de Tweede Kamerverkiezingen worden gehouden, zie we dagelijks hoe politieke partijen worstelen met de vraag ...
8,5 miljard, met dank aan corona…
Onderwijs. Zo belangrijk, maar toch altijd geld tekort. Onderwijsvernieuwingen die het allemaal nog ingewikkelder maken en leraren die op het Malieveld hun wanhoop uiten over ...
‘Niet zo’n stoffig kabinet, toch?’
"'We gaan vast en zeker niet de geschiedenis in als een kabinet dat alleen maar op de winkel gepast heeft.' Rond de jaarwisseling van 2019 ...
Geen tijd om uit te blazen aan het Binnenhof
De essentie van het demissionair worden van een kabinet is dat enkel essentiële, lopende onderwerpen, bijvoorbeeld wetsvoorstellen, nog op de Kameragenda komen. Gevoelige onderwerpen zullen ...
S&V aan de slag met podcasts en webinars
Met de installatie van camera, microfoon en beeldscherm is de inrichting van 'Studio Smidswater' een feit. Intussen is de podcast niet meer weg te denken ...
Vrijheid van meningsvorming tijdens crises
“Ik werd op social media ineens in het kamp van complotdenkers geschaard. Terwijl ik niet geloof in complottheorieën.” “Maar,” zegt ze verbouwereerd, “hoe kan ik ...
Vertrouwen herstellen: een gigantische klus
Het woord dat de laatste tijd het beeld van de Nederlandse politiek bepaalt is: wantrouwen. Ministers die elkaar niet vertrouwen; Kamerleden die ministers niet vertrouwen; ...