Politieke lessen uit een oceaanoversteek

In de bibliotheek van een klein dorp op Martinique begeleiden vrolijke vogelgeluiden mijn laptop-getik. Ze hebben het naar hun zin in de tropische bomen waar net een flinke regenbui overheen ging. Met dank aan een ventilator die de vriendelijke bibliothecaresse voor me neerzet blijft de houten tafel waaraan ik zit enigszins zweetvrij. Merci!

Marieke van Duijn

Heelmeesters
Ruim drie weken onderweg, met alleen maar zee, zon, sterren en vliegende vissen om je heen, geeft tijd om stil te staan bij lobbyen en Haagse zaken. Ik mijmerde over de waan-van-de-dag-politiek. Je zou willen dat de ‘zachte heelmeesters’ zich lieten bijscholen tot gewoon ‘heel-meesters’ die naar het totale plaatje kijken dat ze voor ogen hebben, op de lange termijn. Maar ook dat een ieder naar zichzelf kijkt, welke rol wij allemaal hebben en hoe we hiermee onze samenleving heel kunnen houden. En zelf ook heel kunnen blijven natuurlijk, dan hebben onze kinderen tenminste nog wat aan ons.

Net een politieke loopbaan
Den Haag ligt inmiddels op ruim 7000 km afstand, maar de binding met de Nederlandse politiek is er altijd. “Een oceaanoversteek is net een politieke loopbaan”, zei een bekende onlangs. “Het is meest van de tijd overleven en proberen koers te houden, maar toch geniet je er van omdat je weet dat het heel bijzonder en ook tijdelijk is”.
En dat hebben we geweten. Tweeëntwintig dagen op een zeilboot op de Atlantische Oceaan. 24 uur per dag door elkaar geschud worden door wind en vijf meter hoge golven. Ondanks zeeziekte en slaapgebrek toch koers houden. Zo de moeite waard en gelukkig maar tijdelijk!

Die ene golf van opzij
Een oceaanoversteek is niet zomaar iets: drie weken niets en niemand om je heen, geen arts, geen mecanicien. Je bereid je voor, neemt veiligheidsmaatregelen en vervolgens vertrek je en deal je met wat er op je pad komt. Elke dag kwam er wel een keer een onverwachte golf van opzij die me weer wat blauwe plekken bezorgde. Maar mijn soepelheid werd elke dag beter. Ook de wind was meestal anders dan voorspeld, dus hadden we een kleine dagtaak aan het aanpassen van de zeilen. Een leuke klus in 30+ graden en een enorm schommelende boot, maar beter dat dan je verzetten tegen de verkeerde windrichting… toch?

Reculer pour mieux sauter
Met alle winden meewaaiend bleven we toch koers houden. We zeilden af op Barbados, maar keken ook of het soms wat zuidelijker of noordelijker mocht zijn. Zolang we maar aan de overkant kwamen, de uiteindelijke bestemming. Ook in ons vakgebied is het van belang om de doelen zo nu en dan tegen het licht te houden en de koers te checken. Daarmee helpen we de mensen om ons heen om de onverwachte golven van opzij beter op te vangen. Dat kun je beter als je goed voor jezelf zorgt. Zo gaf ik vanmorgen een ademtraining op het strand aan een groep zeilers. Even bij jezelf stilstaan, de waan van de dag verlaten en even ‘terugtreden om beter te kunnen springen’. Of zoals de Fransen hier zeggen: “Reculer pour mieux sauter”.

Ik klap mijn laptop dicht, loop wat achteruit voor een aanloop en beland met een hele beste sprong in het verfrissende zeewater. Die Fransen hier hebben het nog niet zo gek bekeken!

Marieke van Duijn is als associé verbonden aan Saam & Verhoog. Marieke is een public affairs professional met ruim 20 jaar ervaring en geeft hiernaast ook ademcoaching aan politici, bestuurders en ambtenaren.