Ken de onderstroom en stop de uitstroom

Vandaag de dag staan weer alle lichten op groen voor ambitieuze politici in de dop. De kandidatenlijsten voor de landelijke politieke partijen staan weer open na slechts anderhalf jaar tijd. Veel zittende leden stoppen ermee. Hoe kan dat? Is het vanwege de ‘onderstroom’ die de laatste decennia sterker wordt en zo ja, is die te keren? Hoe de uitstroom van stoppende Kamerleden (en ook anderen) kan worden voorkomen.

Saam & Verhoog Academie biedt onder leiding van Marieke van Duijn, associé en docent bij S&V, vanaf augustus de organisatiescan ‘De Onderstroom’ aan, waarbij binnen organisaties patronen in kaart worden gebracht die onder het oppervlak sluimeren. Voor professionals, door professionals. Klik hier voor meer informatie.

Bitterzoet

‘Het Kamerlidmaatschap is de mooiste hondenbaan die er is’, zei ooit een Kamerlid me. Hij had een blije, doch enigszins weemoedige blik en een onrustige spanning over zich, die nog bleef hangen toen hij alweer doorliep.

Als je door de Tweede Kamer loopt dan kan je een bepaalde onderstroom waarnemen, ‘een sluimerend gevoel’: een sfeer van mensen die wat willen neerzetten, sterk willen overkomen in hun eigen fractie en tegelijk moeite hebben om zich te ontspannen of over hun onzekerheden te spreken.

Een zeer goed beveiligde omgeving, die er niet automatisch toe leidt dat mensen zich heel veilig voelen. Waar alles wat je doet of zegt, of niet zegt, direct zijn weerklank kan vinden in de maatschappij, terwijl je ook nietszeggend kan blijven en daarmee de geur van mislukking en teleurstelling achterlaat. Een plek waar ook herinneringen voor het leven gemaakt worden, al zijn ze soms bitterzoet.

Ruimte voor ontspanning

De huidige politiek vraagt om doorzetters, mensen met een olifantenhuid die zich ook kwetsbaar durven opstellen en in verbinding kunnen gaan met de mensen buiten de politieke arena. Sommigen hebben dit van nature, maar de meesten ontwikkelen dit terwijl ze zich het werk eigen maken. Ook hierom is het een jammerlijke ontwikkeling dat er steeds vaker politici stoppen, toch vaak weer om dezelfde redenen zoals ‘teveel druk, werk-privé balans, gezondheid, …’ of simpelweg niet zichtbaar genoeg volgens de partijtop. Al jarenlang speelt deze negatieve trend, maar er gebeurt nog steeds heel weinig aan preventie. Delen van het kamergebouw staan leeg, maar vooralsnog is daar geen fitness, yoga, of laat staan ruimte voor een ontspannende ademoefening.

Groene golf

Zou er niet een stoplicht moeten zijn? Zo een die ook vraagt of u de toiletten op Schiphol schoon genoeg vond, maar dan een voor de onderstroom? Een anonieme knop bij je bureau, of in de gang waar je de kleur in kan drukken zoals je je werkelijk voelt. Waar daadwerkelijk naar gekeken wordt, zodat je bewuster aan elkaar kan vragen ‘hoe is het nu echt met je’ en ‘kan ik wat voor je doen’, in plaats van ‘hoe vaak heb je de media al gehaald deze week’ en ‘heb je nog iemand op stang kunnen jagen in een debat’. Waar begeleiding is, mogelijkheid tot gezonde gewoontes zoals beweging en meditatie en waar vooral meer aandacht is voor de menselijke maat. Zeker als er sprake is van code oranje. Want uiteindelijk wil je niet alleen voorkomen dat het stoplicht op rood springt, maar vooral ervoor zorgen dat mensen in een groene golf kunnen blijven.

Marieke van Duijn – associé en docent bij Saam & Verhoog Academie

Nieuwsarchief